---

Aangenomen wordt dat het eiland tot het einde van de laatste ijstijd ongeveer 10.000 jaar geleden met Australië verbonden was, toen een stijging van de zeespiegel Tazmania scheidde van de rest van het grondgebied. Tasmanië werd toen al bewoond door de zogenaamde Tasmaanse aboriginals, die zich minstens 35.000 jaar geleden, misschien 43.000 jaar geleden, in het gebied vestigden. Ten tijde van de Britse kolonisatie in 1803 waren er tussen de 5.000 en 10.000 Aboriginals in Tasmanië, maar hun aantal werd al snel verminderd door een systematisch beleid van marginalisatie en uitroeiing en door ziekte, tot het punt van verdwijnen.



De eerste Europeaan die het eiland bewoonde was de Nederlandse ontdekkingsreiziger Abel Tasman, op 24 november 1642. Tasman doopte het met de naam Anthoonij van Diemenslandt ter ere van de sponsor van zijn reis, de gouverneur-generaal van de Verenigde Oost-Indische Compagnie. , Antonio van Diemen. Later zouden de Britten de naam inkorten tot Land van Van Diemen (Van Diemen's Land).



Kapitein James Cook trok door het gebied in 1777, hoewel de eerste Britse nederzetting pas in 1803 werd gesticht. Het werd gesticht in Risdon Cove door een kleine groep uit Sydney onder het bevel van luitenant John Bowen. Het jaar daarop werd een alternatieve nederzetting gecreëerd in Sullivan's Cove, op de westelijke oever van de Derwent River, waar zoet water het meest overvloedig was. Deze laatste nederzetting zou bekend staan ​​als Hobart Town of Hobarton (het huidige Hobart) ter ere van de toenmalige Britse secretaris van de koloniën Lord Hobart. De nederzetting bij Risdon werd later verlaten.



De eerste kolonisten waren voor het grootste deel veroordeelden en hun militaire voogden. Al snel werden op het eiland verschillende strafkolonies gevormd, waaronder die van Port Arthur en Macquarie Harbour vielen op door hun hardheid en strengheid.



Van Diemen's Land werd op 3 december 1825 uitgeroepen tot een onafhankelijke kolonie vanuit New South Wales.



Het eiland Tazmania, in Oceanië, is een staat van Australië. Het ligt 240 km ten zuidoosten van het continent, gescheiden door de Bass Strait. Tasmanië heeft een bevolking van 484.700 inwoners (schatting van maart 2005) en een oppervlakte van 68.332 km².



De hoofdstad en grootste stad is Hobart, die de steden Hobart, Glenorchy en Clarence omvat. Andere steden zijn Launceston in het noorden en Devonport en Burnie in het noordwesten.



Tasmanië was tot 13.000 jaar geleden verenigd met het Australische continent en na de stijging van het waterpeil werd het geïsoleerd, waardoor de Bass Strait ontstond. Het reliëf is bergachtig. Mount Ossa heeft een hoogte van 1.617 meter en is de hoogste top van Tasmanië. De rivieren lopen snel en samen met de hoge neerslag vormen ze de ideale omstandigheden voor de installatie van waterkrachtcentrales.



Het eiland heeft een gematigd, stabiel en vochtig klimaat.

---